Schloss Krobnitz

Odkryjcie kawałek Prus w Saksonii

W otoczeniu parku krajobrazowego wznosi się imponująca bryła pałacu w Krobnitz. Wybudowana w połowie XVIII wieku przez rodzinę von Üchtritz barokowa rezydencja została w roku 1873 zakupiona przez pruskiego ministra wojny i marszałka polowego, hrabiego Albrechta Theodora Emila von Roon. Polecił on przebudowę budynku w stylu neoklasycystycznym poprzez nadbudowę mansardowego piętra z płaskim dachem i balustradą. Pokryta tynkiem, dzielona fasada swoim wyglądam naśladuje berlińską siedzibę ministerstwa wojny. Hrabia von Roon powiększył park i w jego tylnej części założył grobowiec rodzinny, który został poświęcony w roku 1876. Jego syn, Waldemar, obudował kryptę neogotycką kaplicą, która w roku 1980 została rozebrana. Dostawiona później sala, która architektonicznie nie współgrała z całym kompleksem, została rozebrana w czasie prac renowacyjnych w latach 2002-2003. Po upaństwowieniu pałacu po roku 1945 służył on jako miejsce zakwaterowania przesiedleńców i uchodźców ze Śląska. Przebudowa na cele mieszkalne niemal całkowicie zniszczyła wcześniejszy układ pomieszczeń. Pomimo różnych sposobów wykorzystania pałacu do roku 1990 ulegał on dalszemu niszczeniu. Dopiero w roku 2002 miasto Reichenbach rozpoczęło renowację całego założenia.

Od zakończenia prac remontowych w roku 2005 odtworzony zespół pałacowo-parkowy corocznie przyciąga do Krobnitz tysiące zainteresowanych osób. Wystawy, wykłady i inne wydarzenia stały się trwałym elementem oferty kulturalnej powiatu Görlitz. Cykl kameralnych koncertów w Starej Kuźni oraz doroczny Jesienny Dzień Rodzin stały się prawdziwym magnesem dla zwiedzających. Od dłuższego czasu pałac znany jest jako miejsce, gdzie młode pary wypowiadają sakramentalne „Tak” i w stylowych wnętrzach świętują swoje zaślubiny. Rezydencja odrestaurowana dużym nakładem sił i środków jest miejscem godnym polecenia osobom, które szukają czegoś wyjątkowego. Wyposażona w stylu grynderskim sala ślubów oraz dodatkowa sala bankietowa na sto osób tworzą niezwykle wysmakowane miejsce na ten wyjątkowy dzień. Zaciszna okolica i zadbane założenie wydatnie przyczynią się do powodzenia każdej uroczystości. Szczególna atmosfera pałacu w Krobnitz nadaje się także do organizacji konferencji. Do dyspozycji są oczywiście nowoczesne multimedia. Wizyta w Krobnitz opłaca się z jakiejkolwiek okazji. Odkryjcie kawałek Prus w Saksonii!

Minister wojny, feldmarszałek i pan na Krobnitz

Rys. (rycina):
Hrabia Albrecht Theodor Emil von Roon

Najważniejszym właścicielem pałacu w Krobnitz był hrabia Albrecht Theodor Emil von Roon. Urodził się on 30 kwietnia 1803 r. w małej posiadłości Pleśna (do 1945 r. Pleushagen) koło Koszalina. Jego pozbawione przepychu dzieciństwo przypadło na okres wojen napoleońskich. W roku 1811 zmarł jego ojciec i młody von Roon dorastał w domu swojej babci. Już jako trzynastolatek wstąpił do ośrodka dla przyszłych kadetów w Chełmnie. W ten sposób wkroczył na ścieżkę wojskową, która z czasem miała go doprowadzić do najwyższych politycznych stanowisk. W roku 1820 uzyskał stopień podporucznika i trzy lata później wstąpił na Pruską Akademię Wojskową (wówczas Allgemeine Kriegsschule) w Berlinie. Od roku 1828 sam prowadził zajęcia z geografii i historii w korpusie kadetów. Nieco później został powołany na stanowisko wykładowcy taktyki i geografii na Akademii Wojskowej. W roku 1835 podczas wizyty u krewnych w Tyńcu Legnickim poznał Annę Rogge i rok później ożenił się z tą o 14 lat młodszą od siebie córką pastora. Para doczekała się pięciu synów i dwóch córek.

Wystawa stała Hrabia Albrecht Theodor Emil von Roon

W latach 30-tych XIX wieku jako członek pruskiego sztabu generalnego publikował prace z zakresu topografii wojskowej, które w kręgach specjalistów cieszyły się sporym uznaniem. Jego podręcznik „Die Anfangsgründe der Erd-, Völker- und Staatenkunde“ (Podstawy geografii, etnografii i nauki o państwie) w latach 1834-1868 miał w sumie 12 wydań i ukazał się w sumie w ponad 50 tysiącach egzemplarzy. Mianowanie go w roku 1846 na wojskowego asystenta młodego księcia Fryderyka Karola w czasie jego pobytu na uniwersytecie w Bonn zakończyło naukowy etap życia Roona. W czasie wiosny ludów i rewolucji roku 1848 jako oficer miał udział w pokonaniu powstania w Badenii. W roku 1850 w randze podpułkownika objął dowództwo nad 33. Regimentem Piechoty, któremu później cesarz Wilhelm II w roku 1889 nadał imię hrabiego Roon. Doświadczenia kolejnych lat w zakresie wojskowości dały mu do zrozumienia, że armia pruska nie jest już w stanie sprostać wymogom nowoczesnego prowadzenia działań zbrojnych. Swoim memorandum „o kondycji ojczystych sił zbrojnych” z roku 1858 położył teoretyczne podwaliny pod przebudowę armii, ale w efekcie przyczynił się do konfliktu konstytucyjnego. W większości liberalny pruski parlament zabronił królowi Wilhelmowi I zwiększenia wydatków na cele wojskowe. Roon - który w roku 1859 został ministrem wojny, a od 1861 był równocześnie ministrem żeglugi i marynarki wojennej – podsunął królowi wyjście z kryzysu w postaci powołania Otto von Bismarcka na premiera. Ostatecznie Bismarck przeprowadził reformę armii wbrew parlamentowi. Po uwieńczonych zwycięstwem kampaniach przeciwko Danii w roku 1864 oraz Austrii w roku 1866 izba poselska z mocą wsteczną zapewniła wymagane środki finansowe. Wraz z wybuchem wojny francusko-pruskiej w roku 1870 dowództwo objął szef sztabu generalnego, Helmuth von Moltke, zaś Albrecht von Roon zajął się zapewnieniem uzbrojenia, organizacją, szkoleniami i administracją armii.

Za zasługi w czasie jednoczenia Niemiec cesarz Wilhelm I nadał mu w roku 1871 tytuł dziedzicznego hrabiego. W roku 1873 nastąpiło mianowanie von Roona generalnym marszałkiem polowym, jak również powołanie go na premiera rządu Prus. Ale już w listopadzie tego samego roku ze względów zdrowotnych hrabia zrezygnował z wszelkich urzędów i przeszedł w stan spoczynku. Po sprzedaży pałacu w podberlińskim Güterfelde (wówczas zwanym Gütergotz) rozbudował pałac w Krobnitz jako rezydencję na jesień życia. Zmarł jednak już 23 lutego 1879 r. w Berlinie i został pochowany właśnie w Krobnitz.

Jeśli chcieliby Państwo dowiedzieć się więcej o tutejszej posiadłości, pałacu i parku, polecamy książkę „Schloss Krobnitz- Geschichte des Rittergutes und seiner Besitzer”, którą można nabyć w naszym muzealnym sklepiku.

Pałac w Krobnitz znajdą Państwo tutaj:

Aby dotrzeć do Pałacu w Krobnitz, radzimy skorzystać z publicznych środków transportu.

Schloss Krobnitz Autobus linii nr 130 / Pociągiem do Reichenbach, potem autobus linii nr 133 (z kierunków Görlitz oraz Löbau); autobus linii nr 133 (z kierunku Niesky)